طراحي داخلي به كمك طيف نور ورنگ

زيبائي كه به چشم مي آيد از پرتو نور و روشنائي است و گرنه در تاريكي ،زيبائي مفهومي ندارد.زيبائي حقيقي با نور معرفت درك مي گردد و زيبائي ظاهري با عزيزترين حس ما كه بينائي است ديده مي شود. نور و روشنايي چه ظاهري و چه عرفاني باعث مي شود كه زيبائي به چشم آيد و رنگ و ساير زيبائيهاي شيء جلوه كند. بنابراين بحث نور و پرداختن به آن مي تواند در مباحث زيبائي شناسي و هنر جايگاه ويژه اي داشته باشد. از جمله علوم و هنرهايي كه مي توان به نقش نور در آن اشاره داشت ،هنر معماري است.

 در هنر معماري نور يكي از اجزايي است كه كنار عناصر و مفاهيم ديگر از قبيل ساختار ،نظم فضايي، مصالح، رنگ و … مطرح مي شود و در طراحي به عنوان يك عنصر مجزا بايد نقش خود را ايفا كند. نور، يكي از عناصري است كه در تغيير ماهيت فضاي داخلي بنا تاثير بسزايي دارد. ما مي‌توانيم‌نور را به گونه‌اي بارز و مشخص داخل بنا هدايت كرده و بدين ترتيب با ايجاد عرصه‌هايي از نور و تاريكي، فضاي يكپارچه را بدون استفاده از عناصر و مصالح جداكننده به بخش‌هاي مجزا تقسيم كنيم. اين اقامتگاه در بروكلين كه داراي اتاقهاي بسيار كوچك مي باشدمانند يك پالت رنگي از طريق طيف رنگ و نورطراحي شده است؛در واقع فضاي معماري از طريق رسانه از نور به جاي رسانه از مواد و پارتيشن ،طراحي شده است.

كنارهم قرار دادن رنگهاي مناسب گاهي خيلي سخت انجام مي شودو به همين دليل اكثرما از تجربه رنگهاي متنوع و جديد در دكوراسيون هراسانيم.زماني كه قرار باشد اين پالت رنگ به كمك نور انجام شود كار سخت تر است.از آنجا كه معماري به عنوان نوعي بوم نقاشي خنثي استفاده مي شود ، نور نقش معرف فضا و آستانه را مي پذيرد. همانطور كه كسي از فضايي به فضاي ديگر مي رود ، اين انتقال ، از طريق شيب رنگ كه توسط مخلوطي از نور ايجاد مي شود، از فضايي به فضاي ديگر كشيده مي شود يا بصورت محو ديده مي شود.

گسترش رنگها در عرصه هاي عمومي بيشتر از طريق طيف رنگهاي سرد ودر عرصه هاي خصوصي و صميمي از طريق طيف رنگهاي گرم انجام شده است.

 در اين پروژه ، يك سالن زيبايي براي يكي از مالكين دربخش هم سطح خيابان طراحي شده است.در اين فضا از دونوع متريال ( آينه هاي فولادي و شيشه اي ) استفاده شده ،كه تنها با يك خم ،فرم داده شده اند تا استحكام كافي براي ايستايي ، بدون نگه دارنده ثانويه را داشته باشند.