سبك هاي معماري داخلي

معماري داخلي عبارت است از ساختن و قابل استفاده كردن يك فضا كه به صورت تخصصي و آكادميك براي افراد علاقه مند به اين رشته ارائه مي شود .

در اين حوزه ؛ سبك هاي مختلفي مورد استفاده قرار مي گيرد كه در ادامه به اختصار به هر كدام از آن ها اشاره خواهيم كرد .

سبك هاي مختلف معماري داخلي :

سبك كلاسيك : از اين سبك در يونان و روم باستان براي ساختن فضاهاي مجلل و عبادتگاه ها و فضاهي عمومي استفاده مي كرده اند . نكته اي كه ذدر اين زاستا قابل ذكر است ، اين است كه استفاده ي از اين سبك براي فضاهاهي مسكوني توصيه نمي شود . چرا كه باعث به هم خوردن تناسب در فضا شده و ميزان هزينه هاي ساخت را تا حد زيادي افزايش مي دهد .

سبك مدرن : در اين سبك تلاش بر اين است كه تا حد امكان ميزان فضاي در اختيار قرار داده شده را بزرگ تر نشان دهند و از حداقل فضا ؛ حداكثر استفاده را بنمايند . استفاده از فرم هاي هندسي نامتقارن، تركيب رنگ هاي خنثي و گرم  - مركز توجه قرار دادن نور را مي توان از ويژگي هاي مهم اين سبك دانست .

سبك پروتاليسم : در اين سبك از ماهيت اصلي اشياء براي ساختن مصالح و ابزار استفاده مي شود . به اين معنا كه مثلا قطعات چوبي لا بدون كمترين مواد شيميايي و تغيير مورد استفاده قرار مي دند و يا ستون بتني را بدون پوشش و فلزات را بدون رنگ و غيره براي ايجاد و ساختن فضاهاه مورد استفاده قرار مي دهند .

سبك مينيمال : تمركز اين سبك بر روي سادگي بيش از حد و تمركز دادن و استفاده از نور در نقطي معين و نيز استفاده از كمترين ميزان رنگ مي باشد. معماران داخلي استفاده از اتين سبك را به دلي كم كردن حواشي و كمترين استفاده از متريال هاي مختلف را كه به وجود آورنده ي حس آرامش خاصي مي باشد را ؛ انتخاب مي كنند.